epub
 
падключыць
слоўнікі

Янка Купала

Мой пагляд і мэта

(З прыпевак тутэйшага)

Я па закону і па веры

Ганю свой быт паміж людзей;

Жыццё сваё ўжо так размерыў,

Крывулі ў ім каб ні аднэй.

 

Таму я — кум, таму я — сват;

Той мне, таму штось вінен я;

Такі на ўсё ў мяне пагляд,

Такая мэта ўжо мая.

 

*

Да гаспадаркі маю клёку:

Як дзед, як прадзед, так вяду;

Штось мо й не так, як глянуць збоку,

Але я дзьму на ўсё ў дуду...

 

Кусток лазовы, ўзрэхаў рад —

Не бачу ў гэтым грэху я.

Такі на ўсё ў мяне пагляд,

Такая мэта ўжо мая.

 

*

Я к працы здатны і ахвочы —

З гультайствам дружбы не вяду;

На тое Бог дзянёк рабочы

Даў чалавеку на раду;

 

Тры ж дні якія ў тыдзень свят

Прасвяткаваць магу і я.

Такі на ўсё ў мяне пагляд,

Такая мэта ўжо мая.

 

*

Жыву з суседзьмі па-суседску,—

Пакорны згоды я слуга;

Не быць нікому ў воку рэдзькай

Я век стараюсь як мага.

 

Які ж «на козыр» возьме «гад» —

Дзяржу ў руках кол ёмка я.

Такі на ўсё ў мяне пагляд,

Такая мэта ўжо мая.

 

*

Зладзейства — крый ты мяне Божа,

Каб я зрабіў... ражон мне ў бок!

Каня ж напасціць чужым збожжам,

У панскім лесе ссеч дубок,

 

Сянца напхаці панарад —

Яшчэ згаджуся з гэтым я.

Такі на ўсё ў мяне пагляд,

Такая мэта ўжо мая.

 

*

Здзірач, працэнтнік, ліхаімца —

Ў мяне такі не чалавек;

Я сам з другімі рад дзяліцца,

Але ўсё ў меру, як той лек:

 

Ніколі больш як «пяцьдзесят

За сто» і ўзяць не смею я.

Такі на ўсё ў мяне пагляд,

Такая мэта ўжо мая.

 

*

Я п’янства, п’яніц прост не зношу:

Іх вораг — я, яны — мае;

Калі ж сусед мне скажа: «проша»

І чарку ставіць на стале,

 

Уступаю просьбам, рад не рад.

Што ж? — дзве-тры чаркі — не хвор я...

Такі на ўсё ў мяне пагляд,

Такая мэта ўжо мая.

 

*

На пана, жыда і на чына

Не маю ласкі ні крыхі;

Хоць перад першым сагнуць спіну,

З другім гешэфцік завясці,

 

А з трэцім знаць ў хабарах лад —

Не ад таго падчас і я.

Такі на ўсё ў мяне пагляд,

Такая мэта ўжо мая.

 

*

Як людзі добрыя, навукі

Я з малку дзён пакаштаваў

І распішуся без прынукі,

Сынка ж у школу не даваў...

 

Дзед без навукі жыў лет шмат,

І сыну ж тое дзяўблю я.

Такі на ўсё ў мяне пагляд,

Такая мэта ўжо мая.

 

*

Люблю чытаць я і газеты:

Як, дзе, што — ведаці люблю;

Сякі-такі толк знаю ў гэтым —

Купляць жа — дык не прызнаю...

 

Сусед пазычыць яе рад,

Чытаць за «дзякуй» ласкаў я.

Такі на ўсё ў мяне пагляд,

Такая мэта ўжо мая.

 

*

Знаём з расійскай, з польскай мовай

Сваёй з гасцьмі ані мру-мру,

Хаця не зрокся і «вясковай» —

«Папросту» з «простым» гавару.

 

З яе ж рабіць які парад,

За гэта дзякую ўжо я.

Такі на ўсё ў мяне пагляд,

Такая мэта ўжо мая.

 

*

Так па закону і па веры

Ганю свой век паміж людзей;

Жыццё сваё ўжо так размерыў,

Крывулі ў ім каб ні аднэй.

 

Таму я — кум, таму я — сват,

Той мне, таму штось вінен я.

Такі на ўсё ў мяне пагляд,

Такая мэта ўжо мая.

 

1910


1910

Тэкст падаецца паводле выдання: Поўны збор твораў. У 9 т. - Т. 2. Вершы, пераклады 1908-1910. - Мн.: Маст. літ., 1996. -342 с. [4] л. іл.
Крыніца: скан