epub
 
падключыць
слоўнікі

Янка Купала

Нібы казка

На свеце на белым жыў Янка адзін,

Быў добры сусед ён і добры быў сын,

Любілі яго ўсе, на куце сядзеў,

Ніхто лепшай ласкі, як Янка, не меў.

І праўда — з яго быў нішто чалавек.

І, пэўне, так зжыў бы ён цэлы свой век.

 

Дзе жыў гэты Янка, там двор блізка быў,

Туды схадзіць часам наш Янка любіў,

Але — не на працу, а так сабе,— знаць,

Пабыць з панічамі, жыццё іх пазнаць.

І добра пазнаў ён іх гэта жыццё,

Бо стала нямілым яму сваё ўсё.

 

А толькі, як Янка ні корчыўся ўвесь,

Ніяк цераз панскі парог не пралез;

Ні хорт і ні выжал цяперака стаў,

Ад вёскі адбіўся, ў палац не папаў.

У вёсцы ўсім страшны, глядзіць, нібы пан,

У двор жа як прыйдзе — такі самы хам.

 

Нарэшце дакучыла Янку жыць так.

Нырнуў сюды-туды, папаў нейкі знак,—

Прадаўся (так чуў) ў нейкі чорны саюз

І гэй жа ўсіх вабіць у гэты хаўрус!

Што станецца далей з героем маім,

Я вам раскажу другім разам аб тым.

 

1908


1908

Тэкст падаецца паводле выдання: Поўны збор твораў. У 9 т. - Т. 2. Вершы, пераклады 1908-1910. - Мн.: Маст. літ., 1996. -342 с. [4] л. іл.
Крыніца: скан