epub
 
падключыць
слоўнікі

Янка Купала

Па жыццёвай пуцявіне

Па жыццёвай па цярністай

Пуцявіне йду,

А за мной мая нядоля

Гоне ўслед бяду.

 

Бяда чорная такая

Сунецца, бяжыць,

Слёзы, жаласць насылае,

Аж трудненька жыць.

 

Смутна, смутна, цурком слёзы

Льюцца з-пад павек,

Хоць бы йшла ўжо смерць-магіла,

Чымся так жыць век!

 

Эй, пайду я ў бор шумячы,

Песню запяю,

Перад лесам выллю скаргу

Горкую сваю.

 

Дзе ты, доля, дзе ты, воля?

Не знаць, не чуваць;

Глуха стогнуць дубы, хвойкі,

Галіны трашчаць.

 

Каб, здаецца, абняў елку,

Сагрэў бы сабой,

А з людзьмі так неяк зімна,

Жудка, Божа мой.

 

Акавала сонца праўды

Няпраўды зіма,

І як жыці, што чыніці?

Разгадкі няма.

 

Толькі чорная нядоля

Сунецца, плыве,

Хоць змагаюцца з ёй, гоняць,

А яна жыве.

 

[1905-1907]


[1905-1907]

Тэкст падаецца паводле выдання: Купала Я. Поўны збор твораў. У 9 т. - Т. 1. Вершы, пераклады 1904-1907. Мн., Маст. літ., 1995. -462 c. [4] л. іл.
Крыніца: скан