Памаліся, старча,
За дабро, за збожжа,
Што сяўцоў сабою
Пракарміць не можа.
Памаліся, старча,
За жывёлку-статак,
Што ідзе, рыкае
Каля дымных хатак.
Памаліся, старча,
За людзей, за нелюдзь,
Што ляглі, заснулі,
Што жывуць і дрэмлюць.
Памаліся, старча,
І за край свой родны,
Што гадкі кароце
Ў сіверах нязводных.
...........................
Памаліся, старча!
1909