Плача восень за акном,
Слёзы плюскаюць аб шыбы,
Абняла трывожным сном
Непрытульныя сялібы.
Плача восень, стогне ў сне,
З пушчай, з ветрамі галосіць,
Як бы дзе каго кляне
Ці аб шчасці моліць, просіць.
Плача восень ноч і дзень,
Слёзы плюскаюць аб вокны,
А па хаце чорны цень
Лазіць, тчэ свае валокны.
Гэта ходзіць, бродзіць сум,
Душу мучыць ў сваіх сетках
І трывожыць сказы дум,
Дум аб шчасці і аб кветках.
1915