Вечарынка у калгасе,
У «Чырвоным аратаю»,—
Прыйшлі Сцёпкі, Пецькі, Васі,
Прыйшлі Зосі, Стасі, Касі,
І гармонік грае, грае.
Прыйшлі з поля, з гаспадаркі,
Клуб запоўніўшы да краю,
Брыгадзіры і даяркі,
Брыгадзіркі і свінаркі,
А гармонік грае, грае.
Ходам ходзяць гаспадыні —
Маладая і старая,—
Зіна шэпча штось Мальвіне,
А Мальвіна шэпча Зіне,
А гармонік грае, грае.
Захапіўшы ў першай пары
Янка Маньку, Юрка Раю,
Даюць дыхту, даюць жару,
«Сербіянку», польку шпараць,
А гармонік грае, грае,
За сталом ідзе бяседа
Аб жыцці, аб ураджаі,
П’е суседка да суседа,
Хто не снедаў, тут даснедаў,
А гармонік грае, грае.
Ночка сходзіць, сонца ўсходзіць,
І дамоў было б пара ім,
А скакаць яшчэ не годзе,
Яшчэ танец на расходзе,
А гармонік грае, грае.
Во й начлежнікі з начлегу
Як бы хто ім там нараіў,
Закаціліся з разбегу
І пайшлі у скок шарэнгай,
А гармонік грае, грае.
Весяліся, ганарыся,
Мой «Чырвоны аратаю»!
Скварка плавае у місе,
У шаўку скача Марыся,
І гармонік грае, грае.
1935