Трудненька, ой, жыці
Ў беднасці, ў глушы:
Замест смеху — слёзы,
Жаль нейкі ў душы!
Шчасце не прыходзе,
Хоць дней клічу шмат;
Гора не ўцякае,
Хоць і выгнаць рад.
Песню б вырваць з сэрца
І пусціць на свет!..
Хай ляціць, хай знойдзе
Ласку і прывет.
Мо шчаснейшай будзе,
Як я, сын бяды,
Можа, хто пачуе,
Запяе з нуды.
Можа, хоць бор цёмны
Рэхам адгукне,
Можа, вецер вольны
Заўтуруе мне.
Можа, ў небе зорка
Песенькі маей
Зразумее голас
І міргне ясней.
Ночка ў тайных шэптах
Азвецца хвальбой,
А можа, і людзі
Не пагардзяць ёй.
[1906-1910]