Маці мая, маці,
Што ж ты мне зрабіла,—
За што гараваці
На свет парадзіла?
За што, за што
Твой сын бядак,
За што, за што
Ён плача так?
— Скажы!
Плача твой дзяціна,
Ты й сама не скачаш,—
За сябе і сына
Плачаш, маці, плачаш.
За што, за што
Твой сын бядак,
За што, за што
Ты плачаш так?
— Скажы!
Тваё гора знае
Сын твой ад пачатку,
Бядуе, ўздыхае
За сябе і матку.
За што, за што
Наш лёс такі,
За што, за што
Мы бедакі?
— Скажы!
Маці мая, маці,
Крыўды з нас смяюцца
І твае, й дзіцяці
Горка слёзы льюцца.
За што, за што
Лье не адзін,
За што, за што —
І маці, й сын?
— Скажы!
31 кастрычніка 1906