Засвяціла цяпло бляскам радасці яснай,
Разбудзіла ўвесь свет ад зімовага сну;
Эх, напрасна віхор енча ў плоце, напрасна:
Бачым светласць кругом, бачым сонца-вясну!
Як з вадзіцы свянцонай нячыстая сіла,
Паляцелі растаўшы і снег, і мароз;
Вясна холад змагла, вясна свет ажывіла,
З вясной меней на свеце і смутку, і слёз!
Ва ўсіх шчасце на твары вясёлкай гуляе
Ды ахвоціць да працы, да праўды святой,
Невясёлыя думы і сны разганяе,—
Аж так хочацца жыць усяёю душой!
Аж так хочацца жыць і жывую надзею
Калыхаць у душы, думку сніць аб адном:
Што вясна наша гора, як снег і завею,
Пахавае ў рацэ, спале сонца агнём!..
[1905-1907]