epub
 
падключыць
слоўнікі

Янка Купала

Здаецца ж, было гэта ўчора...

Здаецца ж, было гэта ўчора,

Як сёння, шумелі бярозы,—

Калі на няплодных разорах

Кацілася гора і слёзы.

 

Аб цяжкіх начлегах напевы

Каціліся з краю да краю;

Былі неўраджайны засевы,

Было галаданне ў звычаю.

 

Здаецца ж, было ўчора гэта,—

Плылі воды ў мора, як сёння,—

Калі ты не бачыў прасвету,

Што збудзецца заўтра на гонях.

 

Стаяў перад будучым свечкай,

Якая згасае без следу;

Плыла слепата мутнай рэчкай

Да бацькі, да ўнука ад дзеда.

 

Было ж гэта ўчора, здаецца,—

Як сёння, шумеў бор зялёны,—

Сабе не знаходзячы месца,

У процьму ішлі міліёны.

 

Ішлі. Ад крыві ныла цела,

Чакалі збаўленчага цуду:

Нядоля, няволя гудзела,

Адвечным гула перагудам.

 

*

Забурліла сіне мора

Ад віхроў,

Выйшлі Волгі, Дняпры выйшлі

З берагоў.

 

Разбудзіла мора спячых —

Уставай!

Вазьмі свой ад ліхадзеяў

Каравай!

 

Цячы, кроў, жывой крыніцай

Па зямлі,

Каб па-людску дзеці, ўнукі

Жыць маглі!

 

Вее, вее ўсходні вецер,

Вее ў даль,

Векавечнае пракляцце

Біць не жаль.

 

І разбілі пераможнай

Барацьбой.

Байцы сёння ўспамінаюць

Быўшы бой.

 

Загасціла прасвятленне

І цвіце,

Няма думак аб нядолі,

Аб кнуце.

 

Зашумелі над ракою

Трыснягі,

Аквяціла ясна зелень

Берагі.

 

Па сялібах непрабудны

Згінуў сон,

Прад вачыма шлях у сонцы

Новых дзён.

1935


1935

Тэкст падаецца паводле выдання: Купала Я. Поўны збор твораў. У 9 т. Т. 5. Вершы, пераклады 1930 - 1942. Мн., Маст. літ., 1998. -278 c. [4] л. іл.
Крыніца: скан