А спачатку
Бомбы
Дзецям здаюцца зусім не страшнымі.
Яны нагадваюць ім
Сімпатычныя, даверлівыя
Мордачкі дэльфінаў,
З якімі так і хочацца,
Агалосіўшы ўсё навокал
Сваім радасным смехам,
Пазабаўляцца,
Падурэць.
Няўжо гэтаксама
Думаюць і дарослыя,
Калі пачварную атамную бомбу,
Нібы немаўлятка,
Называюць так ласкава:
«Малыш»?
Дык чаму ж тады яны,
Скінуўшы яе на дзіцячыя галовы,
Вар’яцеюць самі?!