Чысцінёй святліцца слова...
Новы год. Бялюткі снег.
Звонкі ранак, нібы смех,—
Пачынай усё нанова.
Першы дзень. І ты не жыў
На зямлі — ўяві! — ніколі,
Не араў, не жаў у полі
І па снезе не тужыў.
Першы ўздых. Глыток — да звону.
Гэты пругкі дар жыцця
Пі да самазабыцця —
Не спатоліш жад да скону.
Быў ты кепскі. Быў няшчыры.
Не аднеквайся — быў, быў!
І не светла часам жыў —
Пачынай жа новы вырай.
Новы год наўленне туліць.
У надзей — па палазу...
А снягурачкі-матулі
Снежанят дамоў вязуць.
Пад санямі рып, як змова.
Снежанятак чысты смех.
Новы год. Бялюткі снег.
Чысцінёй святліцца слова...