Паводле плана «Ост» фашысты планавалі знішчыць і выселіць на ўсход 75 % беларусаў, а 25 % — анямечыць.
З БелСЭ
І хадзіў бы Міколка Гансам,
І крычаў бы: «Цурук! Цурук!»
«Хайль!» — рычаў бы, нібыта ў трансе,
І ўскідаў бы кінжалы рук.
Боты, як капыты, падкавана
Яго б цяжка па свеце вялі.
І захопнікам звалі б паганым
На сваёй, на роднай зямлі.
І гарой — за радзіму чужую.
На сваю пакрыкваў бы: «Вэк!..»
Вось не знаеш імя, не чуеш —
І ты ўжо жудны чалавек.
Роў бы — фюрэру слава, слава;
Слава — жорсткасці, слава — вайне.
І не знаў бы: пад час аблавы
Нарадзіўся і сам пры сасне.
Яго мама — была партызанкай,
Партызанам — і тата быў.
Ля яго расстралялі іх ранкам,
Ён — радзіўся яшчэ да стральбы.
Сын айчыны і ціхай і смолкай,
Дзе пра волю — і хаты і лес...
Ну, няўжо б, скажыце, з Міколкі
Выйшаў некалі галаварэз?!
Не, не веру! Ў чужыне далёкай
Покліч роднай крыві б не зачах.
Ён пазнаў бы Радзіму лёгка
Па нянавісці ў добрых вачах.
І таму, калі нелюдзі зноўку
Будуць трызніць пра новы прымус,
Помніць трэба, што ты — Міколка.
З партызанскай зямлі.
Беларус.