Калі туманы узбоч
Зноў папаўзуць з нізіны
І, прапацеўшы за ноч,
Росы вакол пакінуць,—
Спорна косіць каса.
Калі адап’е прамень
Квасу з касцовай кварты
І ветрык за цэлы дзень
З неба прагоніць хмаркі,—
Добра сохне трава.
Калі і мянташкі ўсе
Ахрыпнуць зусім пад вечар,
Трава надакучыць касе,
А ў хлопцаў заныюць плечы,—
Копы ў лузе растуць.
Калі нават месяца рог
Прапахне мядункам, мятай,
Нанач тады мурог
Сцелюць падвялы, прымяты,—
Спіцца добра касцам...