Які чалавек вуглаваты!
За ўсё на зямлі чапляецца —
За лясы,
за хаты,
за святы,
На цішыні і то спатыкаецца.
Чапляецца
за моды, за густы,
За сынавы ручаняты,
Аб пах сусветны капусты
Спатыкаецца
чалавек вуглаваты.
Спатыкаецца аб прасторы,
Аб гнёзды,
дзе спяць птушаняты.
І нават за неба,
за зоры
Чапляецца чалавек вуглаваты.