Ляціць Зямля — наш карабель касмічны,
Дом для дваіх і для усіх зараз.
Крыху зацесны дом гэты для нас,
Але ж такі нязводны і магічны.
Заселены каханнем шматаблічным
Усіх краёў шматколерных і рас,
Які ж ён непаўторны без прыўкрас,
Аквечаны дзіцячым смехам зычным.
І недзе ў нашай беларускай хаце
Пачуўся крык шчаслівы немаўляці,
Якому годна між усіх звінець.
І ты, сцвярджаючы жыцця непераможнасць,
Нават у напружанні трывожным
Усміхніся мне.