Приятелю,
ако искаш да ти подаря
най-,
ама най-скъпото си нещо за спомен,
ще ти кажа:
- Вземи тогава
ручейчето на дима -
това, което
от комина наш извира,
над покрива ни сламен се надига,
дими над моето селце,
от мойто детство
до сега дими
и ми мирише и във този миг
на току що изпечен
хляб.