Шануйце зямлю нашу ўвесну,
Што ўся аддалася сяўбе.
Як ёй жывецца, балеснай,
Семя прыняўшы ў сябе?
Шкадуйце зямлюсю ўлетку —
Цяжарныя хлебам палі.
А ўсё, што з надзеяю гэткай,
Хіба зневажалі калі?!
Беражыце зямельку ўвосень —
Спакойна раджае няхай
Усё, што ў сабе яна носіць
Ад сеялкі і лемяха.
Не чапайце зямліцу зімою,
Што нібы парадзіха ў сне.
Гордая стомай сваёю
Няхай і яна адпачне.