У самы знак задыякальны Дзевы
Ступіла сонца. Восень прывяло
К нам на Зямлю, дзе ўсё яшчэ гуло
Травою, жытам і птушыным спевам.
Але ж, але ж... Вясна, надзеі, дзе вы?
Спатканне з Оўнам подаўну было,
І Казярог — снягоў маіх жытло —
З зімой ужо віншуе неспадзеву.
А я люблю вясну. І мне здалося,
Ізноў вярнулася яна сама,
Напоўніла прасторы шматгалоссем...
Не, супакою і ў мане няма:
Дарогу жоўтым лістам сцеле восень —
Мінула ўжо вясна, наперадзе зіма.