Аляксандраўскі сад...
Лісце жоўтае восені,
што злятае з галін,
з неба ранішняй просіні.
Пад нагамі лісты...
Падыходзяць,
становяцца людзі...
Як на споведзі ты —
сэрца стукае ў грудзі.
Аляксандраўскі сад...
Ці адгэтуль
чарга пачынаецца,
калі досвіткам росным
Масква прачынаецца?
Пачынаецца там,
дзе аулы, станіцы і вёскі,
дзе адмералі ногі
крокі першыя,
вёрсты...
Аляксандраўскі сад...
Людзі рушылі
ўздоўж сцен Крамля...
Дзе пачатак чаргі?
Апаясана ёю
Зямля...