От і ўсё. За светлы край азёрны,
За вясну ў палёх,
Неба сіняе у кроплях зорных
Я навек тут лёг.
А. Коршак
На зямлі былой Усходняй Прусіі,
дзе з раллёю напалам свінец,
я шукаю вас,
паэты Беларусі,—
Коршак,
Мілюць
і Крывец.
Бачу вас жывымі
і шукаю
між травы, пасёлкаў і ракіт...
Плач матулін,
а ці голас кані
пранізаў душу,
нібы блакіт?
З Капыля,
з-пад Скідаля,
Карэліч
я прывёз чаромхі, бэзу пах:
вы ж зусім-зусім не пастарэлі —
гэты пах вам сніўся па начах...
З сэрцаў юных у радкі заходзіў
і хмяліў, хто дакранаўся іх...
«От і ўсё...»
На дваццаць пятым годзе...
На трыццатым...
Не жыццё — а міг...
Я і сам у маладым узросце.
Ваш равеснік. Зразумела мне...
Хлопцы, адгукніцеся, дзе ёсць вы
на апошняй выклятай вайне?..
На зямлі былой Усходняй Прусіі,
дзе з раллёю напалам свінец,
я шукаю вас, паэты Беларусі,—
Коршак,
Мілюць
і Крывец...