Гэтая сасна — сведка спалення
сядзібы Дзяржынскіх фашысцкімі
захопнікамі ў чэрвені 1943 года.
З надпісу на сасне ў Дзяржынаве
Табе
і народу баліць,
з чорнаю ранай сасна...
Боль твой зямны не суняць,
жывіцаю не загаіць!
Дзе Казімір,
дзе Люцыя?..
Апошніх,
як — з магікан,
іх расстралялі чужынцы...
Дым гэта
ці гэта туман?
Што там засланяе блакіт
і ходзіць сцяжынай лясною?
Каменні ўстаюць за сасною,
як помсты святой кулакі...