Ці шчасце гэта,
ці кара —
выгульванне сенбернара?
Хачу зразумець твой лёс,
высокапародзісты пёс...
Ты ўсё замяніў гаспадыні —
мужа, дачушку і сына...
Спіш, як барон, у кватэры,
ясі, што хочаш, без меры:
нат дарагія прысмакі...
Не снілі такога сабакі...
Жывеш на замежны манер —
о гэты імпартны сверб!
Каму — ланцуг,
каму — костка на працы...
Табе — з гаспадыняю шпацыр...