Як каваль ішоў на вайну
У чужадальню старану —
Медзяныя ігралі рагі,
Каб дрыжалі яго варагі...
А як Стах йшоў на вайну
У чужадальню старану —
Чула жыта яго на кліну,
З потам дзе ён падняў цаліну...
Свішчуць кулі на вайне,
Смерць тут, ў дыме і ў агне —
Цешаць сэрца ваякі адважныя,
Стогнам стогнуць салдаты сярмяжныя...
Бойка сціхла. Рог гудзіць...
Стах весь зранены ляжыць —
А дарогаю той крываваю
Кароль едзе дадому са славаю...
І сустрэлі яго ля варот,
Яму «віват» крычаў весь народ,
Прывіталі яго як айца...
І званілі званы без канца...
У магілу ж як лёг Стах,
Вецер песню пеў у кустах,
Званіў, лётая дубровамі,
Дзяленчыкамі лілёвымі.
1918