Ох, скарэй жа, ліга «Час»,
Ты ратуй, галубка, нас
І з савецкіх устаноў
Пагані ты ўсіх «паноў»,
Што «не маюць» заўжды часу,
Абслужыць працоўных масу,
Толькі любяць свае стаўкі
І даюць удзень дзве спраўкі.
Яшчэ трэба табе пільна
Пацягацца з гаварыльняй
(Ёсць у нас такая мода —
Ужываецца на сходах)...
Калі скончыш з гэтым ты,
Дык вазьміся за «хвасты»...
Хібаў многа яшчэ ў нас,
Але шкода траціць час,
Каб пісаць тут аб усіх,
Бо не проймеш словам іх:
Хоць якім прамоўцам будзь,
Яны й вухам не вядуць.
Ох, галубка, ліга «Час»,
Барані, бо крыўдзяць нас:
І чырвонцы і рублі
Трэба ж, каб у нас былі
Не цяпер, дык у чацвер,
А насельніцтва, павер,
У кішэнях грошы носіць.
Дык вось нэпман цябе просіць:
Падгані людскую масу,
Хай не траціць дарма часу —
Да капейкі грошы ўсе
Хай цяпер жа к нам нясе.
Ох, галубка, ліга «Час»,
Не забудзься ж і на нас:
Паміраць усім, бач, трэба,
Не палезе жывы ў неба,
Ні багаты і ні бедны,—
Нам па ўсіх служыць абедні.
А тут многа ёсць дзядоў,
Што жывуць па сто гадоў.
Іх вось трэба пакараць,
Што не хочуць паміраць:
Хай нам штраф яны заплацяць,
Што шмат часу дарма трацяць.
Непрыемнасцей нам шмат...
Ці ж кабета мае лад? —
Чуць не год цяжарнай ходзіць,
Дзіцянё пакуль народзіць,
Прынясе хрысціць да нас —
Толькі дарма траціць час.
Прыцягні яе к адказу,
Хай дзяцей раджае зразу.
1923