Адзін з паплечнікаў Гітлера ў сваёй прамове папракаў нямецкіх жанчын, што яны не хочуць павялічваць насельніцтва Германіі.
Ганса з фронту ждала Марта,
Ждала доўга і упарта,
Аб каханым, аб вяселлі
Часта марыла ў пасцелі,
Толькі... выйшла чапуха:
Чэрві з’елі жаніха.
Жаніхоў на фронце многа,
Марта выбрала другога.
Працякло ўжо шмат вады,
Што ж не едзе малады?
Што няма ваякі?
Трапіў Франц яе туды,
Дзе зімуюць ракі.
Абяцаў прыехаць Герман,
Толькі вось прыйшла зіма
І даўно мінуўся тэрмін,
А ўсё Германа няма.
Ах, няшчасны, божа мой!
Ён «захоплены» другой.
Фрыцу рыжаму, відаць,
Сэрца прыйдзецца аддаць.
Фрыц да Марты бег жаніцца
Ды сустрэўся са штыком,
І прыйшлося таму Фрыцу
Паміраць халасцяком.
Ёсць яшчэ Аскар і Вілі,
Іх на фронце не дабілі.
Фрэйлен Марта, пэўнай будзь:
Не дабілі, дык даб’юць.
1944