ЗВАНЫ
Апанас! Апанас!
Каляда прыйшла да нас,
Дзілім-бом! Дзілім-бом!
Аб падлогу бі йдзі лбом.
Бом! Бом!
СЕЛЯНІН
Селянін я бедны,
Дык мой лоб не «медны»:
Молячыся богу,
Я ім аб падлогу
Не буду біць —
Баліць.
ЗВАНЫ
Ох, бязбожнік! ох, гультай!
Сала-сала-сала дай!
Кажам табе не на смех!
Бо вялікі будзе грэх.
Дай! Дай!
СЕЛЯНІН
А ў мяне дачушка
Надта ж бо пястушка:
Абы толькі ўстала,
Дый хутчэй за сала,
Ды люблю і сам —
Не дам!
ЗВАНЫ
Ну, цяпер табе капут! —
На тым свеце — страшны суд,
Пасля ў пекле аж на дне
Папячэшся на ражне.
Дасі ці не?
СЕЛЯНІН
Вам я не паверу —
Хлусіце не ў меру;
Не баюся суду
І даваць не буду.
Мінуліся часы,
Што еў поп кілбасы,
Пачуў і я смак —
Пабудзе й так.
ЗВАНЫ
Каляда прыйшла да нас,
Ды без сала, без кілбас,
Будзе-будзе-будзе так,
Бо пачулі людзі смак.
Так! Так!
1923