Да абнаўленскага
руху на Беларусі
К табе мая малітва:
Ты нам мітрапаліта
Падай, госпадзі!
Яшчэ прашу нясмела:
Клабук яму ты белы
Падай, госпадзі!
І мне ты на забаўку
Хаця ўжо камілаўку
Падай, госпадзі!
Апроч таго, я ў бога
Прашу зусім нямнога,
Падай, госпадзі!
Лагоднай я натуры,
Штодзень ты мне хаўтуры
Падай, госпадзі!
І кожную нядзелю
Па дваццаць пяць вяселляў
Падай, госпадзі!
Не ў год раз, а на месяц
Ты радаўніцаў з дзесяць
Падай, госпадзі!
А коляды, вялікдзень
Хаця па разу ў тыдзень
Падай, госпадзі!
Ты з вёсак і мястэчак
Двухногіх мне авечак
Падай, госпадзі!
І вострыя мне ножны,
Авец каб стрыгчы можна,
Падай, госпадзі!
Тады з аднэй авечкі
Я воўну дам на свечкі
Табе, госпадзі!
Ратуй мяне ў няшчасці
І ад бальшавіцкай напасці,
Госпадзі, памілуй!
Госпадзі, памілуй!
Госпадзі, памілуй!
1922