Я, сялянская карова,
Прашу слова. Дайце слова!
Ну, за што цярплю я здзек
Праз увесь каровін век?
У хляве — гуляй у жмуркі,
Толькі свецяць трохі дзюркі,
Ў ім, па праўдзе вам кажу,
Я ўсю зімачку дрыжу.
Ем жа я адну салому,
Дык вядома і малому,
Што не дам шмат малака,—
Трэба сена ды мука.
Як саломы я не выем,
Дык ты перыш мяне кіем
Па спіне ды па баку,—
Дзе ж таму быць малаку?
Калі бегаць зажадаю,
Дык заўсёды вось што маю:
Проста жабу, не быка,—
І прыводжу «пацука».
Дай ты добрага мне мужа,
Ды кармі, каб была дужа,
Прынясу тады прыплод.
Што не выкінеш за плот.
Не ўзбівай мне кіем спіну,
А давай лепш канюшыну,
Бі больш рэпай, бураком,
Тады будзеш з малаком.
1924