Вышэй, родны брат, галаву падымі
На сонца, на неба, на зоры зірні,
Падумай: чаго мы сьвеце жывем?
Якою дарогай кудою індзем?
Ты-ж сынам бяздольнай краіны абран
І прышласьць павінен здабыць сабе сам
Дык горда вышэй галаву падымі
І стойка ўдзел у змаганьні вазьмі!
Нічога ня дасца бяз хвалі ахвяр
Часіне крывавай павінен быць дар:
- Што сьмерць прадстаўляе?
- Нам вольнасьць важней,
- Мей гонар палегчы для справы сваей.
Што скажам радзіме як спросіць цябе
Ці помніў ты слабых у цяжкай бядзе?
Што скажаш? Ці з сорамам будзеш стаяць?
Бярыся за справу! Ня трэба чакаць!
Дык сьмела ўверх падымі галаву
І дружна прыкінься за справу сваю!
Аб шчасьці прыпомні! Жыцьця не жалей!
Мей гонар палегчы за вольнасьць дзяцей!
Міхась Козыр