Я з калыскі песні твае ў сэрцы нёс
І спяваў табе песні сам.
Я лічыў цябе за найлепшую маці
І за шчасце — быць сынам тваім — лічыў.
Мая кроў
Калісь
Засталася ў тваіх верасах,—
І да сённяшніх дзён
Пра той час
Легенда гучыць.
Беларусь,
Як люблю я цябе, ты знаеш навек,
Ты ведаеш, як я цябе шанаваў.
Але я не думаў, што мой па табе смутак
Будзе такі ж бясконцы,
як любоў сама.
Я не думаў,
Не думаў,
Што каб гэта ўсё пазнаць,—
Трэба так мала,
Толькі адчуць,
Што зямліцы тваёй
Пад нагамі
Няма.
Ёсць планеты ў сусвеце —
Месяц, Венера, Марс,
І мы марым ляцець да іх,
Мы збіраемся там шукаць нешта нейкае,
Што адкрые нам лепшую з таямніц.
А я стаю цяпер у Нью-Йорку
І кажу:
Людзі,
З усіх таямніц сусветаў,
з усіх, з усіх, з усіх,
Самая добрая —
Тая,
Што ў слове
— Радзіма —
Звініць.
Людзі, я пераехаў толькі на край зямлі,
Толькі за акіян, на планеце сваёй,
Але я застаўся без роднага неба,
Пад якім нарадзіўся і рос,
І не магу больш трываць,
не магу,
І жыву
Толькі марай адной,
Толькі марай:
Вярнуцца б
Да родных дажджынак і рос.
Людзі, я не ведаў, што цяжка так,
Нават не трапляючы ў касмічны палон,
Жыць і дыхаць без зямлі роднай,
Жыць, цяжка прагнучы родных слоў.
Беларусь,
Нічога не чую —
Толькі шуміць
Твой разгалісты клён,
Беларусь,
Толькі даходзіць да сэрца
Спеў
Тваіх вольных палёў.
На нью-йоркскіх тлумных, глухіх авеню
Як рыба, выкінутая на пясок,
Я зéваю ротам майго палкага смутку
І прашу, каб ты ратавала мяне.
Прышлі
Песню сваю,
Прышлі
Бяроз сваіх чысты сок
Ці хоць зайчык праменняў
прышлі,
Што гуляў
У маленстве
на маім акне.
Беларусь,
навечна
Ты адно толькі сонца на ўвесь сусвет,
Беларусь,
навечна
Ты бачышся, як зорка юнацкіх мар.
Ты стала самай любай
і самай нявыдуманай,
І ні з кім нельга цябе параўнаць.
Мне не сорам
Заплакаць —
Хай бачыць сусед,—
І сівога мяне,—
Хай зайздросціць сусед,—
Ты люляеш пяшчотна
У вандроўных снах.
Я з маленства песні твае ў сэрцы нёс
І спяваў табе песні сам.
Але толькі зараз адчуў,
як мала, як мала
Я разумеў,
што такое
Ты ўся для мяне.
Беларусь.
І лёс мой.
І мая кроў.
Беларусь.
І песня мая, і мая краса.
Беларусь.
Заўсёды.
Усюды.
І ў самай недасяжнай высі.
І на самым, на самым дне...
Снежань 1969,
Нью-Йорк