Будзем помніць дыханне тужлівае,
Васільковыя вочы самотныя,
Трапятлівыя ласкі гарачыя,
Несуцешлівы голас разгневаны.
Будзем помніць куткі запаветныя,
Сярод бору спатканні вячэрнія,
На світанках сцяжынкі жытнёвыя,
У расстанні ўспаміны трывожныя.
Будзем помніць хвіліны вясельныя,
Перамовы гармоніка з бубнамі,
Крыкі «горка» і позіркі чыстыя —
І дрыготкія вусны салодкія.
Будзем помніць...
Усё — і адзінае,
І заўсёды — бясконцае, вечнае...
З акіяна жыццёвае радасці —
У душы зіхатлівыя кропелькі...