Была вясна, хадзіла рэха
Па волкіх сцежках берагоў,
Як быццам ранак зноў праехаў
З наборам бомаў між лугоў.
Ах, колькі дзіў жыло наўкола,
І так званіў світальны дым!
А я чакаў,
чакаў твой голас
Пачуць у водгаласе тым.
Чакаў: вось ты паклічаш чула...
Прайшлі гады... маўчаць званы..
Ды хоць і ўсё б жыццё мінула,
Я не пакіну той вясны!