І чэрвень на зямлі адкрасаваў.
І заўтра ліпень — ясны, працавіты.
У копы ляжа буйная трава,
Ранеты выспеюць, пальецца жыта.
А чым жа чэрвеню ў апошні дзень,
Яго каб помнілі і паміналі,
А чым жа чэрвеню здзівіць людзей?
І ён узяў абняў пажарам далі.
Балоты ў полымі. У полымі — бары.
Пад кожным кусцікам і на палянцы кожнай
Зямля вясёлай чырванню гарыць,
Зямля гамоніць сполахам трывожным.
Дзяўчат жа не бярэ ніякі страх.
Дзяўчаты ж запяваюць звонка песню
Ды йдуць гурмою з лубкамі ў руках:
Суніцы сакавітыя на ўзлессі!
1940