Хоць трошкі б маладосці —
Хаця б на нейкі міг.
Хоць трошачкі б адвагі —
Якую меў калісь.
Ах, колькі чаго,
колькі
Я б мог яшчэ зрабіць!
Ах, на якую справу
Пайшоў бы без разваг!..
Жыццё стварыла дзіва:
— Прымай жа маладосць!
І ў сэрца зноў адвагу
Ранейшую бяры!
А я стаю, разгублены,
Гляджу на ўсход зары.
А я стаю —
не ведаю,
Як дзень свой пачынаць.
Раса блішчыць на поплаве —
Эх, так бы басанож
І кінуўся б!
Ды помніцца:
Даўно так не рабіў.
Рака бруіць, струменіцца.
Заве: — Нырай, плыві!
А я гляджу і ўзважваю:
«Што там за глыбіня?..»
Мой дружа, юны дружа,
Даруй мне,
да цябе
Іду — мо ты падкажаш,
Павінен падказаць! —
Чаму і як вучыцца,
Каб ведаць, што рабіць,
Як ажывіць забытае —
Што ўмее маладосць?!
1975