Давайце, хлопцы, проста, шчыра
Прысядзем кругам ля цяпла.
Распалім дружна люльку міру,
Якой бы смешнай ні была.
Давайце ўспомнім дні дзіцячых
Прыгод, і казак, і надзей.
Мо, іх згадаўшы, мы іначай
На свой супольны глянем дзень?
Давайце ў мару пойдзем разам,
Хай там адказам празвініць:
А можа, мы не ўмеем часам
Сяброўскай вернасці цаніць?