Іду да вас,
Курганы Славы
І агні Вечныя...
Даруйце, што так спазніўся...
І асабістыя,
І ўсечалавечыя
Не пускалі клопаты,
справы былі ўсё...
Курганы Славы
І агні Вечныя,
Іду да вас... Але верце, паверце —
Пад Высокім Шляхам,
Пад Бессмяротным Млечным
Не пра вас думаю,
не пра бяссмерце...
Мільёны вачэй ясных
І мільёны сэрцаў чыстых,
Калі згаралі,—
не марылі пра помнікі...
Бачу іх:
І ў муках сваіх вячыстых
Яны пра жывых думалі,
жывых помнілі...
Бачу іх,—
Як апошнім дыханнем яны
жыццё славілі,
Як для жывых праменіліся
І апошняй крывінкай сардэчнай...
Калі вас насыпалі,
Калі вас запальвалі,
Мы ведалі:
мы да вас прыйдзем,
але прыйсці спознімся,
Курганы Славы
І агні Вечныя...
1977