Я не баяўся, браце, сцюжы,
Але ўцякаў ад мітусні,
Калі зайшоў к табе, мой дружа,
Паціху дзверы расчыніў.
Мне, ведай, трохі стала цяжка
Быць сярод злыдняў аднаму.
Не пагарджай маёй сярмяжкай,
Дай цябе, дружа, абніму.
За дарагімі берагамі
Ёсць маладосць і наш баркас...
Ну вось... Ізноў ты з пірагамі...
Ізноў гасціннасць напаказ...