Як я люблю твой пах! — пах смугі палявой.
Як я люблю твой час! — хоць і такі кароткі.
Хлеб жніўня — няважаны, самы свой,
Самы чысты і самы салодкі!
Адрэжаш лусту, патрэш у кадцы аб соль,
Адкусіш прагна, вадою зап’еш колкай.
І душа —
здаецца, толькі дазволь —
Так і ўстане над краем звонкай вясёлкай.
Хлеб жніўня. Маленства і юнацтва дар.
Іду да цябе з заміраннем сэрца заўсёды.
Як твой пясняр.
Абаронца.
І светлых ніў гаспадар.
І лепшай не трэба мне ўзнагароды.
1966