Калі зазвініць
У высокім блакіце
«Кур-лы...» —
Каб нанова
Вясну абвясціць,—
Ці ж не цяплеюць
Ад шчасця, скажыце,
Столькія сэрцы:
— Вырай ляціць!
Тады адступае
Прад радасцю смутак.
Сціхае наўсцяж
Кананада прамоў.
І нават ракеты
Зменяць маршруты
Перад выраем,
Што ляціць дамоў...
Стаім, углядаемся
У ціхія высі,
Адкуль далятае
Так звонка «кур-лы»...
І кожны ўлюбёна
Душой сваёй зліўся
З тым клічам вяртання,
З тым спевам хвалы...
Ды раптам
бяжыць
Устрывожана маці
У хату...
— А бож...
А мая ж галава!..—
А там —
і ў калысцы —
Маленькая Каця
Шле выраю песню:
— У-а, у-а...
1977