Калода карт. Адна калода.
Яе тасуюць сяк і так.
Адна ў банкрутаў асалода —
Сарваць, прайграўшы, хоць пятак.
Пацеюць, тужацца, гіруюць,
Хто больш — збіраюць казыры.
Часамі брудна захітруюць,
Часамі пусцяць пухіры.
І хай бы!.. Што ж... Няхай гуляюць,
Пакуль яшчэ бягуць іх дні...
Ды вось бяда —
яны жадаюць,
Каб свет быў з імі ў той гульні...