Крыжныя плылі паўз беражочку,
Промнямі цвілі
насустрач дню.
Чалавек падняў над імі стрэльбу,
Ды не стрэліў сёння ўпершыню.
Крыжныя плылі шчасліва міма,
Плыніў з воч іх
шчырасці давер.
Чалавек дастаў патрон са стрэльбы,
Рады, што нарэшце ён не звер.
Крыжныя куляліся ў чаротах,
Голасна камандаваў качар.
Чалавек правёў рукой па вейках —
Нешта стаў вільготным яго твар.
Крыжныя ўзнімаліся на крылы,
Весела выгуквалі: лячу!
Чалавек упершыню —
у сэрцы
Песню сваёй раніцы пачуў...
1985