У зеляніне — даляў роўнядзь.
Заліты сонцам небакрай.
І сад зацвіў, і на далонях
Бурштын расы, што кветкі роняць
Гэта — Май.
У сэрцы цесна песні стала...
Што ж, дай ёй крылы, не трымай!
Дзяўчына хлопца пакахала,
І сёння ёй і крылаў мала.
Гэта — Май.
З усёй зямлёю сэрца ў лёце,—
Працуй, шчаслівы свет стварай!
І думкам весела ў рабоце,
І радасць свеціцца ў турбоце.
Гэта — Май.
А ў дзень святочны кліча маці
Гарніста-сына: паспяшай!
Спявае вуліца, і ў хаце
Так прагне сэрца адказаць ёй!..
Гэта — Май.
І радасць коціцца нястрымна.
Вышэй жа сцяг свой падымай!
Ідзе па краі з родным гімнам,
Ідзе з салютам — зараз грымне —
Шчаслівы Май.
1953