Мы скора прыйдзем
з песнямі дадому.
З дарог вайны
У хату прынясём
Жывое рэха ўшчуненага грому
І сэрцы, гартаваныя агнём.
За намі ўслед, як выраі з-за мора,
У край бацькоўскі вернуцца навек
Зямлі — вясна,
Начным дарогам — зоры,
Світанням — росы,
Воля — хвалям рэк.
Мы толькі вам, удовы і сіроты,
Не вернем сэрцаў самых дарагіх.
Яны згарэлі
ў ростанях палёту
Для вас,
Для нас,
Для ўсіх,
Для ўсіх жывых.
Ну што ж, не сорам, родныя, паплачце.
Але глядзіце —
Як гарыць здаля,
Як тому мараку, што ўстаў на мачце,
У сонцы,
У красе
Гарыць
Зямля!
1944