Касец размахнуўся і гахнуў касой
Па роснай мурожнай балонцы
І дужай рукою адкінуў з травой
Мільёны палаючых сонцаў.
Пракос задыміўся, як быццам гарэў.
Дубы аж прыселі ад дзіва:
— Ратуйце! Пажар! —
і пад вокліч іх з дрэў
Пасыпаўся дождж зіхатліва.
Ды толькі
касец развінуўся ізноў,
І ўпалі ізноў пад касою
Высокія травы мурожных лугоў,
Абмытыя чыстай расою.
Палалі, зіхцелі ў пракосах агні,
Пад сонцам дыміліся пожні,
Пакуль не звалілася на карані
Трава пад узмахам апошнім.
1948