З маленства свайго закаханы
У свет неабсяжны яны,
З маленства іх шчырыя сэрцы
Прывыклі да ласкі вясны,
З маленства іх працы вучыла
Бацькоўская старана,
З маленства ім ненавісны
Крыўда, боль і вайна.
Але, можа, з самай калыскі
Ведаюць добра яны,
Што яшчэ ёсць на планеце
Падпальшчыкі чорнай вайны.
Нам чутна: зноў бразгае зброяй
Які-небудзь Гітлер ліхі,—
І вось чаму да вінтовак
Байцы прывінцілі штыхі.
Дала ім Радзіма зброю,
Каб мірны ахоўвалі дом,
Каб не парушыў міру
Драпежны ваенны гром,
Каб ведалі ўсе народы,
Што ў іх назаўсёды ёсць
Жыцця і красы абаронца —
Савецкая маладосць!
1951