Нездарма ў барах, на ўзлесках
Нездарма
Сінь рассыпалі пралескі,
Нездарма.
Нездарма ты іх збірала,
Нездарма
Шчырай песняй сагравала,
Нездарма.
Пэўна ў шчасці сустракала
Ты вясну:
Нехта сэрца, каб спявала,
Ўскалыхнуў.
Даў табе лятунак светлы,
Залаты,
А хто быў ён, знаеш гэта
Толькі ты.
1953