Па-над рэчкай, па-над рэчкай,
На калгасным на палетку
Зноў запахла мёдам грэчка,
Як штогод — парою гэткай.
Зноў пакрылася рабіна
Цяжкай хусткай барвяною,
А дзяўчына, а дзяўчына
Ўсё яшчэ жыве вясною.
Ўсё яшчэ ёй чутны песні
Салаўіныя з той ночы,
Калі хлопец на прылессі
Цалаваў ёй палка вочы
І шаптаў кахання словы,
Малады, высокі, стройны,
Такі дужы, чарнабровы,
Такі шчыры, неспакойны.
Ходзіць дзеўчына па сцежках,
Дзень за днём прыпамінае,
Не сыходзіць з твару ўсмешка,
Льецца песня, не сціхае,
Песня льецца, не сціхае,
Хлопца ласкава гукае,
Хлопца ласкава гукае,
Шчасця новага чакае...
А над рэчкай, а над рэчкай
Пахне, пахне мёдам грэчка...
1947