Пагасла зорка дзесь над полем.
Пасля яшчэ вунь і яшчэ...
Што мне да іх?.. А нейкім болем
Раптоўна сэрца апячэ.
Як быццам зараз нешта страціў,
Кагосьці болей не вярнуць.
І ўспомніш фронт, балоты, гаці,
І згадкі памяць разануць.
І нешта стане ў горле комам,
І здасца раптам: сам гарыш...
А зоркі падаюць са звонам.
І звон такі — што не сасніш...