Пашапчы мне...
Пашапчы
На травы цёплыя,
На зару ясную,
На сінь бяздонную сваіх вачэй...
Толькі не голасам шаптухі,
Не варажбіткі,
Не заклінальніцы.
А голасам мары маёй —
пашапчы хутчэй...
Пашапчы мне...
Пашапчы —
Назаўжды пазбаў
Ад прыстанкаў ціхіх,
Ад дарог глухіх,
Ад дзён бяздумных,
Ад бязводгаласных далячынь.
А пакінь трывогі мае,
А пакінь хваляванні мае,
І расчараванні пакінь,
І нават боль мне пакінь...
Пашапчы мне...
Пашапчы горача,
Пашапчы вогненна,
Хай хоць і кара душы тваёй полымная
ў шэпце тваім імжыць...
Пашапчы —
Каб ішло са мной,
Што не дае тлець,
Што не дае забываць,
Што не ўмее старэць,
Што кліча няспынным быць,
І жыць, і жыць...
1977